Rebecca Salakory

Het presidentschap van Donald Trump neemt, zoals verwacht, veel economische bedreigingen met zich mee. Donald Trump won op 8 november 2016 de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Voordat Trump had gewonnen, had hij al enorm veel plannen voor de wereldeconomie bedacht. De hele wereld luisterde mee naar zijn plannen en de een maakte zich zorgen en de ander hoopte op de winst van Trump. De wereldeconomie vertoont al een aantal jaren een matige groei van ongeveer drie procent. Het presidentschap van Trump vergroot de onzekerheid in de wereldeconomie. Niet alleen in Amerika, maar over de hele wereld. De onzekerheden hebben niet alleen betrekking op de economische beleidsvoornemens van Trump, maar ook op zijn streven naar politieke doeleneinden.

 

Als Trump al zijn plannen die hij tijdens de presidentscampagne heeft voorgedragen echt gaat waarmaken, dan gaat er extreem veel veranderen. Om te beginnen met het begrotingsbeleid, dit gaat een stuk ruimer worden. Dit betekent dat de VS meer gaan uitgeven aan infrastructuur en defensie en dit is goed voor de Amerikaanse conjunctuur. Dat wil zeggen, de veranderingen van het  groeipercentage van de economie of productie op de korte termijn. (Wikipedia, 2017) Dit kan dus mogelijk een positief effect hebben op het groeipotentieel. Trump wil er ook voor zorgen dat de belasting behoorlijk verlaagd wordt voor de hoge inkomens en het zakenleven. Dit zou de bedrijfsinvesteringen misschien wat ondersteunen, maar dit houdt niet in dat het op een positieve manier zal bijdragen aan de economische groei. Het gaat waarschijnlijk een lange tijd duren voordat er positieve effecten zichtbaar zullen zijn. (Boonstra, 2016) Het is dus duidelijk dat Trump de Amerikaanse economie wil stimuleren, maar hiervoor is samenwerking noodzakelijk. Voor de totstandkoming van zijn gemaakte plannen, is samenwerking met het Congres vereist. Dit is verantwoordelijk voor het opstellen van wetsvoorstellen rondom overheidsuitgaven en belastingen. Trump kan de wetsvoorstellen namelijk alleen ondertekenen of hierover zijn veto uitspreken. Op dit moment ziet het ernaar uit dat Trumps plannen grotendeels zullen leiden tot lagere belastinginkomsten, met vooral dalende bedrijfsbelastingen. Dit zal de economie hoogstwaarschijnlijk een impuls geven. Maar gelijksoortige omvangrijke belastingverlagingen kunnen ook leiden tot een stijging van het begrotingstekort en de staatsschuld. Een hogere staatsschuld en een hoger begrotingstekort zal waarschijnlijk voor problemen zorgen bij het Congres. (Marey, 2017)

Tijdens de presidentsverkiezingen werd er al door veel economen gezegd dat Trumps protectionisme de wereldeconomie zou schaden. De hele wereld zou dit ook als eerste gaan merken. Het Witte Huis heeft de overhand voor wat betreft het handelsbeleid. Hierdoor kon Trump op zijn eerste dag als president, protectionistische maatregelen nemen en dit alles zonder goedkeuring van het Congres. (Marey, 2017) Trump gaf tijdens zijn campagne ook aan om de confrontatie met China aan te gaan, op het gebied van handelsbeleid. Hij beschuldigde China van valutamanipulatie. Gelukkig is de kans zeer klein dat de VS de komende jaren nieuwe handelsverdragen gaan afsluiten. De kans is echter niet zo klein dat zij bestaande handelsverdragen gaan aanpassen. Als deze beleidsvoornemens in daden worden omgezet, zal dat niet alleen een negatieve invloed hebben op de groei van de wereldhandel, maar ook op die van VS zelf. Als Trump de handelsconflicten met belangrijke handelspartners zoals China daadwerkelijk aangaat, zullen de VS ook vlot worden geconfronteerd met tegenmaatregelen. Dit zou de Amerikaanse economie behoorlijk kunnen schaden en de initiële groei-impuls ongedaan kunnen maken. Trump moet bij zichzelf nadenken dat protectionisme niet het antwoord is op zijn huidige problemen, niet in de VS en niet in de rest van de wereld. Helaas moet de VS en de rest van de wereld gevreesd zijn, omdat de vrijhandel de komende jaren waarschijnlijk veel schade zal oplopen. (Boonstra, 2016)

Ik kan concluderen dat Trump ervoor wil zorgen dat de economie weer een succes wordt. Maar om dit waar te kunnen maken, moet hij zich wel aan zijn beloftes houden. Velen zien dit als een zware taak, maar dit moet toch gebeuren voor een goede wereldeconomie.
Daarnaast brengt Trumps handelsbeleid ook veel nadelige risico’s met zich mee. Deze risico’s kunnen zich gaan uiten voordat de impuls van het begrotingsbeleid daadwerkelijk zichtbaar wordt. De conflicten die Trump met China en Mexico heeft, kunnen een averechts werking krijgen. En zoals ik hierboven al zei, de positieve effecten van het begrotingsbeleid zullen hierdoor vervagen. Daarnaast kan Trumps micromanagement van investeringsbeslissingen in het bedrijfsleven een negatieve invloed hebben op het binnenlandse ondernemingsklimaat. Trump wil betrokken zijn bij elk klein detail en hij is te druk bezig met het observeren en controleren van zijn medewerkers. Micromanagement brengt enorm veel negatieve gevolgen met zich mee, medewerkers die met tegenzin naar hun werk gaan, ze presteren minder en ze krijgen een slechter zelfbeeld. Trump moet de wereld niet laten zien dat micromanagement goed is, maar juist slecht. Als president moet hij het goede voorbeeld geven en met name aan alle managers in de VS. In december 2016 zei hij in een interview dat hij zijn bedrijf zou verlaten en zich zou richten op zijn presidentschap. Een voormalig werknemer van Trump antwoordde hier sceptisch op en zei dat hij het zich niet kon voorstellen dat Trump zijn bedrijf ‘echt’ zou verlaten voor het presidentschap. (Flitter & Reuters, 2016)
Donald Trump als president heeft positieve effecten, maar ook veel negatieve effecten. Het is goed dat hij investeert in de infrastructuur en de defensie, dit zal hoogstwaarschijnlijk een positief effect op de economie hebben. Helaas staat daar tegenover dat het handelsconflict juist negatieve effecten met zich meebrengt. Ik denk dat we allemaal moeten afwachten hoe de beloftes en beslissingen van Trump zullen gaan uitpakken.